За Маларытай замацаваўся абласны тур Рэспубліканскага фестывалю нацыянальных культур. У мінулую суботу сюды накіраваліся самыя таленавітыя творцы з розных куточкаў Берасцейшчыны.
Праграма фестывалю выдавалася надзвычай насычанай. Канкурэнцыя з мэтай трапіць на на Рэспубліканскі фестываль нацыянальных культур у Гродна, які адбудзецца ў наступным годзе, была вельмі высокай. Зрэшты, некаторыя ўдзельнікі ўжо там паказвалі сваё майстэрства, так што зніжаць планку ніхто не збіраўся. Але па-за канкурэнцыяй было выступленне 24-гадовай Санубар Салімавай з Камянеччыны. Гэта наша Дзіяна Гурцкая. Дзяўчына 12 гадоў бачыць толькі святло, але не можа бачыць людзей. Сана з дзяцінства мела дрэнны зрок, а затым яшчэ атрымала траўму. Затое які мае цудоўны голас і душэўнае хараство! Санубар, што азначае «высокая» і «прыгожая» па-азербайджанску, спявала, канечне ж, пра каханне. Яна столькі перанесла пакут і аперацый, але не азлобілася, у яе душы па-ранейшаму жыве вялікая дабрыня. Так хочацца, каб у жыцці дзяўчыны ўсё было добра!
А сямейны калектыў Кармавых з Кобрына! Бацькі Дзіяны, Аміны і Аліма некалі жылі ў Кабардзіна-Балкарыі. Ужо шмат гадоў на Кобрыншчыне, але сваю культуру шануюць, здзіўляюць прысутных цудоўнымі нацыянальнымі касцюмамі, спевамі і танцамі. У размове кажуць пра хараство гор гэтай краіны, а гасціннасць параўноўваюць з беларускай.
Аліна Клімук з Брэста натхнёна чытала верш пра Белавежскую пушчу на польскай мове. Адзінаццацікласніца не падзяляе запаведнiк на беларускі і польскі бакі, але краіна продкаў вабіць да сябе, і цяперашняя брэстаўчанка не выключае, што калі-небудзь будзе жыць у Польшчы.
А хто не ведае цыганоў са Століншчыны? Руслан Базылевіч два гады таму арганізаваў у Давыд-Гарадку аматарскае аб’яднанне «Рытмы Ромэн». Калі выходзяць на сцэну бравыя хлопцы і прыгажуні дзяўчаты, то не ўсякі здагадаецца – ўсе яны адна сям’я або сваякі. Для самога Руслана важна, што публіка прымае іх выступленні на «ўра», а ўжо як вырашыць журы, так таму і быць. А тое, што цыгане народ вясёлы і завадны, – гэтага ніяк у іх не адбярэш.
Пра рускую і украінскую культуры і казаць няма чаго. Здаецца, яны так цесна перапляліся з беларускай, што іншы раз мы гэтага проста не заўважаем. «Русское общество» начале з Сяргеем Моладавым было актыўным, як падчас выставы народнай творчасці, так і канцэрту. Жаночы вакальны квартэт «Камертон» з Кобрына даў магчымасць насалодзіцца рамансам «Белой акации гроздья душистые» з кінафільма «Дни Турбиных». Сюды ж дадаліся «Страдания» ў выкананні «Вербніцы» з Брэста. Узорны ансамбль народнага танца «Каруначкі» з Жабінкі выканаў харэаграфічную замалёўку «Лета».
Нельга ўявіць Берасцейшыну без габрэйскай культуры, асаблівасцей гаворкі і вопраткі. Брастаўчанін Дзмітрый Элькін нагадаў яшчэ пранізлівыя папуры габрэйскіх мелодый. Яму добра дапамагло ў гэтым майстэрства скрыпача. А лірычная гераіня Ніёле Цыбульскай з Бярозаўшчыны нагадала, як можа кахаць сапраўдная жанчына…
Нельга абысці бокам свята нацыянальных страў «Куточкі талентаў і густаў», якое адбылося тут жа. На вышыні былі гаспадары. Супрацоўнікі трох суседніх клубаў і бібліятэк з Олтуша, Арэхава і Ланской, што на Маларытчыне, аб’ядналіся і стварылі «Украінський шинок» «Кумочки». Чаго тут толькі не было! Усіх частавалі выдатным чырвоным баршчом з печы. Але калі дасталі вараныя ракі!.. Усе адразу збегліся да шынка. І кожны ўжо пасмакаваў, якую б нацыянальнасць не меў.
Быць дэгустатарам на такім свяце – няпростае выпрабаванне. Кожны нешта прапануе, I паспрабуй адмовіцца, могуць пакрыўдзіцца. Старшыня журы, народны артыст Беларусі, прафесар, мастацкі кіраўнік нацыянальнага акадэмічнага народнага хора Рэспублікі Беларусь імя Г. Цітовіча Міхаіл Дрынеўскі з гонарам вытрымаў выпрабаванне.
– Такія фестывалі патрэбны для таго, каб, пагутарыць, пераканацца, наколькі нашы культуры розныя, але ўзаемадапаўняльныя, – падзяліўся ён ў размове з журналістам «Вячэрняга Брэста». – Час робіць новыя выклікі, але мы можам ганарыцца сяброўствам і мірам між людзьмі розных нацыянальнасцей і канфесій у нашай краіне. Такое дасягненне трэба берагчы і ўмацоўваць. А мастацтва, як нішто іншае, садзейнічае гэтаму.
Надзвычай далікатным быў пры ацэньванні кожнага прадстаўленага нумара і прысутны намеснік міністра культуры Беларусі Васіль Чэрнік.
Свята скончылася. Лепшыя з лепшых паедуць на наступны год у Гродна. Астатнія будуць рыхтавацца да сустрэчы на абласным туры праз два гады (такі «рэгламент»). Умова, як зазначылі арганізатары, застаецца ранейшай – ніякіх паўтораў нумароў. Арганізатары – супрацоўнікі абласнога грамадска-культурнага цэнтра, галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі аблвыканкама, маларыцкага райвыканкама будуць пільна сачыць за гэтым. Бо абласное свята «Суквецце культур» становіцца сапраўднай падзеяй у культурным жыцці Берасцейшчыны.
Хотите оставить комментарий? Пожалуйста, авторизуйтесь.