На гэтым тыдні ў Брэсцкай абласной бібліятэцы прайшла прэзентацыя манаграфіі намесніка генеральнага дырэктара Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі Алеся Сушы. Кніга называецца «Асэнсаванне шэдэўра. Берасцейская Біблія» і прымеркавана да 80-годдзя бібліятэкі. Падчас сустрэчы абмяркоўваліся і другія цікавыя пытанні.
Алесь Суша – кнігазнавец, кандыдат культуралогіі, старшыня міжнароднай асацыяцыі беларусістаў, даследчык і папулярызатар кніжнай спадчыны Беларусі. А таксама ініцыятар і выканаўца многіх праектаў па факсімільным узнаўленні кніжных помнікаў. У тым ліку Берасцейскай Бібліі.
Па словах аўтара, Берасцейская Біблія – гэта найпрыгажэйшае, найдаражэйшае і самае вялікае выданне Беларусі XVI-XVIII стагоддзяў. Кніга стала сапраўднай легендай. Навукоўцы заслужана называюць яе шэдэўрам кніжнай культуры эпохі Адраджэння. Нагадаем, што выданне пабачыла свет у Берасці 4 верасня 1563 года. Аднак ня варта думаць, што ўвесь тыраж з’явіўся менавіта ў гэты дзень… Не сакрэт, што Берасцейская (Радзівілаўская) Біблія стала адным з культурных сімвалаў Берасця і ўсёй Беларусі. Таму ёй надаецца такая пільная ўвага.
– Сёння ўжо нікому не трэба тлумачыць, што такое Берасцейская Біблія, – выказаўся Алесь Суша. – Але так было не заўсёды. Кніга «Асэнсаванне шэдэўра. Берасцейская Біблія» стала працягам той працы, якая адбывалася падчас святкавання тысячагоддзя Берасця, выхада факсімільнага выдання і вяртання вельмі каштоўнага арыгінала. З таго часу назбіралася шмат цікавага матэрыялу.
Кнігі Берасцейскай Бібліі ніхто не спальваў і не знішчаў
Аўтар намаляваў гістарычныя перадумовы вялікай падзеі. Выданне святога пісання ў Берасці стала магчымым, дзякуючы эпохам Адраджэння і Рэфармацыі, культурніцкага ўздыму таго часу. Кніга была выдадзена на польскай мове, але гэта не павінна бянтэжыць, упэўнены даследчык. Такі падыход цалкам адпавядаў моўным і іншым традыцыям таго часу. Таму гэта «наш» шэдэўр. Алесь Суша засяродзіў увагу, што ніхто, а тым больш сыны Мікалая Радзівіла Чорнага, не спальвалі і не знішчалі кнігі Берасцейскай Бібліі. Нічым не пацверджаныя «здагадкі» з’яўляюцца толькі ў 18 стагоддзі ў працах гісторыкаў-езуітаў. Гэта легенда, якая мусіць суправаджаць дасягненне такога высокага ўзроўню.
Дадалі цікавасці прэзентацыі берасцейскія краязнаўцы. Прафесар Анатоль Гладышчук разам з госцем сышліся ў меркаванні, што трэба працягваць даследаванні месцазнаходжання Берасцейскай друкарні, дзе і была выдадзена гэтая непаўторная кніга. Аўтар трылогіі «Замок Берестейский» упэўнены, што ўсё «круціцца» вакол старадаўняй Рынкавай плошчы на тэрыторыі сучаснай Цытадэлі Брэсцкай крэпасці. І гэта выдатна, бо там няма вялікіх пабудоў. Сышліся ў думцы, што неабходна абазначыць гэтае месца, даць падрабязную інфармацыю для турыстаў.
…Чакаецца, што адным з важных аспектаў вывучэння Берасцейскай Бібліі ў будучым стане яе асэнсаванне ў агульнаеўрапейскім маштабе.
Хотите оставить комментарий? Пожалуйста, авторизуйтесь.